قدمی با دخترم (2)

یک روز تابستون بود و ما شیراز بودیم و دختری که منتظر همبازی و بازی جدید .

در این حین به یاد گِل رُسهای خاله مریم افتادم که خیلی قشنگ همه رو بسته بندی و مرتب کرده و توی زیر زمین گذاشته بود

...

و به این ترتیب من آوا و ارسلان رو برداشتم و رفتیم توی حیاط و رفتم سراغ یه بسته از گلها

یه لگن آوردم که گلها رو خیس کنم تا نرم و شکل پذیر بشن ولییییییییییییی چشمتون روز بد نبینه ،همونجا آوا خانوم دست و پاش شل شد ونشست پای لگن و بقیه ماجرا رو خودتون ببینید

واین بلایی بود که به سر گلها امدوچه بسا مقداری از آنها نوش جان هم شدند

(تیرماه 92)